Nasze prace

Moja mała ojczyzna

Kultura alternatywna

Wiersze inspirowane poezją Wyspiańskiego

Wielką izbę białą wysklepioną,

żyjącą figur zmarłych wielkim tłumem,      

Tam wszystkie wspomnienia z dzieciństwa unoszą się i wirują niczym suche liście na wietrze.

Twarze wyłaniają się z odmętów pamięci,

Gdyby artysta nie dostrzegł w nich czegoś  pięknego,

wciąż tkwiłyby we mgle.

Aleksandra Pater i Basia Szaflarska, IIIC

Co mi rumieni

różanym świtem myśl i co mnie budzi

we śnie głębokim

daje mi siłę witalną

mimo że sensu już brak

bo oczu twych tu nie ma

Co?

Karolina Łokas i Maja Korczyńska, IIIC

Co mnie rumieni różnym świtem myśl i co mnie budzi

do życia -

do życia pięknego,

niczym pole pachnących dzwoneczków

i jak dźwięcząca muzyka,  kiedy wstają zorza,

 a kiedy patrzysz na mnie, moje serce umiera,

umiera -

z zachwyty twoja osobą.

Leśny brzask,  ptaków śpiew,  rosy kropla,

niczym otaczająca mnie mgła,  oblepiająca moje ciało,

za każdym razem przypomina mi

- o tobie.

Agnieszka Błąkała i Renata Knapik, IIIC

Obejmowałem zarys gliną ulepioną

Wyrastający przede mną w olbrzymy.

Cierpliwie czekałem i w pocie czoła pracowałem.

Dałem ponieść się pasji,

Cały świat gdzieś zniknął.

Każdy ruch był idealnie wyważony.

Czekałem i pracowałem.

Z niekształtnej bryły wyłoniła się twarz,

Kolejne ruchy i powstaje reszta ciała.

Pot na czole i radość w sercu…

Czekałem i się doczekałem !

Stworzyłem kolejnego, martwego olbrzyma.

Kinga Szafraniec, IIIC



Obejmowałem zarys gliną ulepioną
wyrastający przede mną w olbrzymy
wody pod horyzontem toną,
a w nich ryby i rekiny.
Na ziemi blaskiem słońca skropioną
rośliny, zwierzęta i my.

Aleksandra Filipek IIIC